- مازندران - استان مازندران و بازی‌های محلی آن

استان مازندران و بازی‌های محلی آن

تاریخ 12 مرداد 1399 ساعت 13:00:11
کد خبر: 000922
واژه روز، بازی‌ها به طور عام دارای یک بار فرهنگی هستند. بازی‌های بومی، قبیله‌ای، محلی و سنتی ایرانی علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردار هستند. در مازندران ۱۴۷ بازی بومی و محلی شناسایی شده اما بسیاری از بازی‌های نشاط آور در کشاکش شهرنشینی رنگ باخته است.
استان مازندران و بازی‌های محلی آن

چلیک مارکا :

در این بازی، بازیکنان به دو گروه تقسیم می شوند. برای بازی دو تکه چوب یا «چلیک» و چوب بزرگ یا «مارکا» نیاز دارند.

 ابتدا گروه اول، چوب کوچک را روی گودالی قرار می‌دهند سپس با چوب بزرگ به زیر چوب کوچک می‌زنند و آن را به طرف بالا پرت می‌کنند . چوب هر یک از بازیکنان که مسافت بیشتری را طی کند، آن گروه برنده می‌شود افراد بازنده باید به برندگان سواری بدهند.

 

رزین کا:

رزین وسیله چوبی به شکل Y است که تکه نوار لاستیکی به دو سر انتهای چوب بسته می‌شود. بازیکن با گذاشتن سنگ لای لاستیک و کشیدن آن به طرف عقب سنگ را پرتاب می‌کند و گنجشک شکار می‌کند.

 

آغوزکا یا گردو بازی:

بازیکنان گردو‌ها را دو به دو روی یکدیگر چیده و هر یک به نوبت با گردویی به نام کل یا تیره (گردوی بزرگ‌تر) به گردوها می‌زنند. اگر نفر اول به گردو‌ها زد و آنها را انداخت فعلا برنده محسوب می‌شود و بقیه بازیکنان باید به تیره او بزنند هر کسی موفق شد صاحب همه گردوها می‌شود در غیر این صورت نفر اول همه گردوها را جمع می‌کند.

 

ریسمان بازی:

از بازی‌های نمایشی سنتی مازندران به ویژه در غرب استان، ریسمان بازی است. این بازی غالبا در مراسم عروسی برگزار می‌شد. ریسمان‌بازان دو نفر هستند یک نفر به عنوان بند باز بالای طناب راه می‌رود و دیگری به نام شیطانک در پایین می‌ایستد. بند باز بالای طناب با گذاشتن مجمع روی سر یا سوار شدن روی دوچرخه روی طناب راه می‌رود و شیطانک نیز در پایین با درآوردن شکلک و حرکات خنده آور تماشاچیان را سرگرم می‌کند. بعد از پایان نمایش شیطانک در بین تماشاچیان می‌چرخد و پول و شیرینی جمع می‌کند و از صاحب خانه نیز پول و شیرینی می‌گیرد.

 

 کشتی لوچو:

کشتی لوچو از کشتی های محلی استان مازندران است و در گذشته در مراسم عروسی اجرا می شد. اما امروزه در بعضی از نقاط استان این کشتی همه ساله در تابستان بعد از وجین شالی، هنگام فراغت کار روستاییان، انجام می شود. در ایام دیگر مانند اعیاد مذهبی و ملی نیز کشتی لوچو برگزار می شود و جایزه برنده یک راس گاو است که توسط اهالی خریداری می شود. برای مسابقه دو نفر از کشتی گیران با تجربه به عنوان داور انتخاب می‌شوند در این کشتی هر گونه ضربه زدن به بدن یا سر حریف، گرفتن انگشت دست، سرچنگک و ضربه زدن به کتف و گرفتن گوش، خطا محسوب می‌شود. کشتی‌گیری که در این دو هفته تمام حریفان را شکست دهد، برنده مسابقه است. در طول برگزاری مسابقه ساز و دهل نیز نواخته می‌شود تا شور و هیجان بیشتری به مسابقه دهد.

 

گاوجنگی:

از دیگر سرگرمی‌های دیرپا، مراسم گاو جنگی در روستای «شیر کلا» شهرستان نور است که به زبان محلی «تشک جنگی» نامیده می‌شود. این مسابقه هر سال و یک هفته بعد از اتمام کشتی لوچو در اوایل مرداد ماه به مدت 10 روز برگزار می‌شود. قبل از انجام مسابقه از اهالی محل مبلغی بابت هزینه‌های ضروری جمع‌آوری می‌شود. چند روز پیش از مسابقه از طریق نامه تاریخ برگزاری مسابقه به اطلاع اهالی روستاها، شهرها و حتی استان‌های همجوار رسانده می‌شود. هزینه نگه‌داری مهمانان در روستا و هزینه رفت و آمد از پول جمع‌آوری شده پرداخت می‌شود.

 

«سوچلا» یا شکار به روش سنتی در آب بندان :

یکی از راه های درآمد روستاهای مرکزی مازندران شکار پرنده به روش سنتی در آب بندان به هنگام کم‌آبی است. اواسط پاییز پرندگان مانند قو، غاز، چنگر، انواع مرغابی و... از نقاط سردسیر به سواحل دریای مازندران که دارای آب و هوای معتدل است، مهاجرت می‌کنند و بیشتر در آب‌بندان‌ها که به علت کشت شالی، محل مناسبی برای تغذیه پرندگان است، ساکن میشوند. .این شکار از اوایل پاییز هر سال تا 15 اسفند در شب های تاریک بدون تیراندازی با وسایل شکار سنتی و رعایت مقررات محلی انجام می شود. در این مدت آب‌بندان قرق و تیر‌اندازی در فاصله 500 متری اطراف آن ممنوع می‌شود. این نوع شکار توسط تور و بیشتر در روستاهای گل‌نشین، سیدمحله، زرین کلا، لاریم و مشک آباد در مسیر جاده ساری بابلسر از طریق جاده خزر آباد انجام می‌شود.

 

صید سنتی به روش «روز دما»  :

شکار به روز روز دما معمولا در اواخر مهرماه با مهاجرت پرندگان وحشی به آبگیرها در روز انجام می‌شود. برای این کار چند روز قبل از مهاجرت پرندگان وحشی، اردک‌ها تربیت شده را در محل صید نگه داری می‌کنند تا به محیط اطراف عادت کنند. سپس در محل مورد نظر گودالی به مساحت حدود 20 متر مربع حفر می‌کنند. روی گودال توری به صورت عمود قرار می‌دهند که به نخی بسته شده است. سر دیگر نخ را صیاد به دست می‌گیرد با ورود پرندگان وحشی به منطقه اردک‌های ترتیب شده به جمع پرندگان وحشی می‌پیوندند و آنها را به طرف گودال می‌کشانند . سپس صیاد نخ را می‌کشد و تور روی گودال می‌افتد و پرندگان به دام می‌افتند.

Bookmark and Share
نظر شما
پاسخ به:

Your Name Description

Your Email Description

Your Website Description

Your Comment Description

 

Parent Comment Description

وارد نمودن نامو ایمیل اختیاری می‌باشد.
آخرین مطالب
پوستر
عضویت در خبرنامه
logo-samandehi
سامانه جامع رسانه ها